Onlangs werd mijn advies gevraagd door ouders van wie hun dochter op school vastloopt. Het meisje is door de school begeleid en er is gekeken naar diverse manieren om haar te ondersteunen en helpen, maar helaas sluit dit niet aan en lukt het ouders en school niet om samen tot een oplossing te komen. Volgens het idee van Passend onderwijs zou ook dit meisje haar plek moeten hebben op deze (of een andere reguliere) school. Nu loopt ze echter het risico verwezen te worden naar speciaal onderwijs. Ondanks dat speciaal onderwijs haar wellicht heel goed zou kunnen helpen, is het voor ouders een stap te snel en te ver. Voor mij was vooral duidelijk hoe belangrijk het is dat de communicatie tussen de verschillende partijen goed verloopt en dat iedereen meegenomen wordt in het proces. 

Toen Passend onderwijs ingevoerd werd, waren er maar weinig docenten die hier positief tegenover stonden. Voor deze mate van zorg en de grootte van de klassen waren ze niet opgeleid. Het is voor menig school lastig om vorm te geven aan de grote mate van diversiteit in de klas en dan ook nog oog te hebben voor de individuele leerlingen en hun kansen en mogelijkheden. Houdt dit dan in dat Passend onderwijs mislukt is?

Dat denk ik niet. Het geeft kinderen die normaliter al sneller doorverwezen zouden zijn naar speciaal onderwijs de kans om in de klas te blijven bij hun vrienden. Toch zijn er veel leerkrachten die hier nog niet optimaal hun weg in kunnen vinden en zoeken naar oplossingen en hulp.